σιδηροθλάστης

ο, Ν

η χαλύβδινη σφήνα τού αμονιού πάνω στην οποία λυγίζονται με σφυρηλασία τεμάχια από σίδερο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σιδηρο-* + -θλάστης (< θλώ «σπάω»), πρβλ. οστεο-θλάστης. Η λ. μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].